Ditë shiu

I vështrova të gjithë njerëzit me radhë, aty, e ulur mbrapa xhamit të lokalit, njerëz që përpëliteshin në shiun që binte me furi dhe i godiste pa mëshirë, si nga lart, ashtu nga stërklat e ftohta që ngriheshin nga asfalti, për siguri. Ndaj kujt zbrazesh gjithë ajo masë uji mbrujtur me urrejtje? Ndaj vajzës me çadër të kuqe, gruas me xhupin gri, apo burrit me çadrën e prishur…?!
Ta kishte me mua e po përgatiste terrenin në pritje të daljes time?! Mbase jo, por unë nuk guxova të dilja. Furia e shiut ende nuk po shuhej. Filloi të binte breshër.